فاضلترین و محبوبترین شما نزد خدای تعالی کسی است که قرآن را یاد گیرد و به دیگران یاد دهد.
قرآن را زینت دهید به صوت و صداهایتان (البته نه به صورت آواز خواندن).
از ما نیست کسی که قرآن را به صدای نیکو نخواند (و مراعات تجوید و مخارج حروف نکند).
برای هر چیزی زینتی هست و زینت قرآن تلاوت آن است با صدای نیکو.
هر کس هدایت خود را از غیر قرآن بخواهد گمراه شده است.
شک و تردید در قرآن و آیات آن موجب کفر است.
هر کسی که درباره قرآن به نادانی چیزی بگوید ، باید نشیمنگاه خود را آماده سازد برای آتش.
هر کسی که قرآن را حفظ کند و بخواند و سپس آن را فراموش کند در روز قیامت به حالت جذامی خدا را ملاقات خواهد کرد.
کسی که یک حرف از کتاب خدا را بخواند او در مقابل ، یک نیکی است و هر نیکی به ده برابر افزایش می یابد.
بهترین شما کسی است که قرآن را آموخته و به دیگران بیاموزد.
شخص ماهر در قرآن با کاتبان بزرگوتر و نیکوکار (درگاه خدا و فرشتگان) می باشد.
اهل قرآن اهل الله و خاصه اویند (دوستان و یاران دین اوهستند).
قرآن را بخوانید ، زیرا که در قیامت به شفاعت خواهی اصحاب خود آید.
کسی که قرآن را خوانده و حفظ نماید ، خداوند اورا داخل جنت کند و برایش اجازه شفاعت ده نفر از اهل بیتش را که سزاوار آتش جهنم باشند بدهد.
خداوند بوسیله این کتاب (قرآن) قومی را بلند و قومی را پست می نماید.
و کسی که قرآن را با مشقت و لکنت زبان قرئت کند دو اجر دارد : یکی اجر قرائت و دیگر اجر مشقت و زحمت متحمل شده.
شخصی که در درونش از قرآن چیزی نباشد مانند خانه ای است خالی و خرابه.
این که در بامداد در پی دانستن آیه ای از کتاب خدا بروی بهتر و با فضیلت تر از بجای آوردن صد رکعت نماز است (البته نمازهای نوافل).
بدرستی برای خدا اهلی است (حزبی است) از مردم ، گفتند چه کسانی هستند؟ فرمود : اهل قرآن ، اهل خدا و خواص اویند.
